Εικαστικό έργο: Λείπει - Λύπη
Η αφίσα δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της συμμετοχής των σχολείων μας (Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Αγίου Νικολάου, Λύκειο Αγίου Ιωάννη Λεμεσού και Δημοτικό Σχολείο Ξυλοφάγου Α΄), στον διαγωνισμό: «Κύπρος, Ελλάδα, Ομογένεια: Εκπαιδευτικές Γέφυρες» και αφορά στους Αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας, οι οποίοι 50 χρόνια μετά, βρίσκονται αναρτημένοι στις «λίστες του πόνου».
Στόχος μας είναι να ενώσουμε τις φωνές μας και να συμπαρασταθούμε με τον δικό μας τρόπο τόσο στους συγγενείς των αγνοουμένων όσο και στον κυπριακό λαό γενικότερα. Οι συγγενείς, ακόμα και σήμερα παρίστανται σε εκδηλώσεις μνήμης, κρατώντας τις φωτογραφίες των δικών τους ανθρώπων στα χέρια, προσδοκώντας να μάθουν νέα τους.
Αφορμή για τη δημιουργία της αφίσας, στάθηκε το ποίημα του Κώστα Μόντη με τίτλο: Για τις φωτογραφίες των αγνοουμένων, το οποίο παραθέτουμε παρακάτω:
«Αὐτὲς οἱ φωτογραφιοῦλες ἦταν ἁπλῶς
γιὰ νὰ βγῆ τὸ διαβατήριό τους
τότε ποὺ θἄφευγαν γιὰ σπουδές.
Ποῦ νὰ φανταζόντουσαν πὼς θὰ παρέμεναν
νὰ τὶς σφίγγουν ἔτσι νυχτοήμερα
τὰ χέρια τῆς μάννας τους,
ποῦ νὰ φανταζόντουσαν πὼς θὰ παρέμεναν
νὰ τὶς σφίγγουν ἔτσι νυχτοήμερα
τὰ χέρια τῆς ἀρραβωνιαστικιᾶς τους,
τὰ χέρια τῆς γυναίκας τους,
νἆν᾽ στὶς σχολικὲς τσάντες τῶν παιδιῶν τους;
Ποῦ νὰ φανταζόντουσαν νὰ μῆν ἔβαναν τοὐλάχιστο
ἔτσι στραβὰ τὸ σκουφὶ νὰ ἐπιτείνη,
νὰ μὴν χαμογελούσαν αὐτὸ τὸ χαμόγελο
νὰ ἐπιτείνη;»
Για την ολοκλήρωση της αφίσας, ζητήσαμε βοήθεια από την Παγκύπρια Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων και συγκεκριμένα από τον Πρόεδρο, κ. Νίκο Σεργίδη, καθώς και από τους συγγενείς των μαθητών/τριών μας, οι οποίοι μας έστειλαν πορτρέτα των αγνοουμένων, έτσι ώστε να συγκεντρώσουμε το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό.
Στη συνέχεια, έγινε μία τυχαία επιλογή φωτογραφιών από τους μαθητές/τριες των σχολείων και τοποθετήθηκαν στην αφίσα. Περισσότερο εμφανής, ο πιο μικρός αγνοούμενος της κυπριακής τραγωδίας. Επιλέξαμε το λογοπαίγνιο «Λείπει – Λύπη», έτσι ώστε να αποδώσουμε την έννοια της απουσίας των αγνοουμένων, απόρροια της οποίας είναι η λύπη, το κυριότερο συναίσθημα που μας κατακλύζει.
Πάνω στα πορτραίτα, τοποθετήσαμε στάχυα. Τα στάχυα με το σιτάρι ή “εφθός σίτος” ή “εψιτός σίτος”, από τα οποία παράγονται το πρόσφορο και τα κόλλυβα, συμβολίζουν το νεκρό σώμα που θάβεται στη γη και την προσδοκία για την ανάσταση των νεκρών. Το ψωμί και η αρτοκλασία, επίσης, προϊόντα σιταριού, δηλώνουν την ελπίδα ότι μπορεί ακόμα και ένας αγνοούμενος να επιστρέψει.
Οι συντονιστές Εκπαιδευτικοί